зве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зве́зены зве́зеная зве́зенае зве́зеныя
Р. зве́зенага зве́зенай
зве́зенае		 зве́зенага зве́зеных
Д. зве́зенаму зве́зенай зве́зенаму зве́зеным
В. зве́зены (неадуш.)
зве́зенага (адуш.)		 зве́зеную зве́зенае зве́зеныя (неадуш.)
зве́зеных (адуш.)
Т. зве́зеным зве́зенай
зве́зенаю		 зве́зеным зве́зенымі
М. зве́зеным зве́зенай зве́зеным зве́зеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зве́зены зве́зеная зве́зенае зве́зеныя
Р. зве́зенага зве́зенай
зве́зенае		 зве́зенага зве́зеных
Д. зве́зенаму зве́зенай зве́зенаму зве́зеным
В. зве́зены (неадуш.)
зве́зенага (адуш.)		 зве́зеную зве́зенае зве́зеныя (неадуш.)
зве́зеных (адуш.)
Т. зве́зеным зве́зенай
зве́зенаю		 зве́зеным зве́зенымі
М. зве́зеным зве́зенай зве́зеным зве́зеных

Кароткая форма: зве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зве́зены

1. в разн. знач. свезённый;

2. увезённый;

1, 2 см. зве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свезённый

1. зве́зены, мног. пазво́жваны;

2. заве́зены, адве́зены; см. свезти́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увезённый

1. паве́зены; вы́везены; адве́зены; заве́зены;

2. укра́дзены; зве́зены; см. увезти́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́зці, звязу́, звязе́ш, звязе́; звязём, звезяце́, звязу́ць; звёз, зве́зла; звязі́; зве́зены; зак., каго-што.

1. Возячы, даставіць куды-н., перавезці (пра ўсё, многае).

З. каменне ў кучу.

З. хлеб з поля.

2. Везучы, перамясціць зверху ўніз.

З. воз з гары.

3. Ад’язджаючы, непрыметна ўзяць з сабой і адвезці куды-н.

Паехаў і кнігу звёз.

|| незак. зво́зіць, зво́жу, зво́зіш, зво́зіць.

|| наз. звоз, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрыбра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не прыведзены ў парадак. Непрыбранае пасцель. □ Галава .. была схілена, сонца паблісквала ў шаўкавістых валасах, пасма якіх, непрыбраная, звешвалася на лоб. Мележ.

2. Не сабраны, не звезены ў адно месца. Па некаторых загонах з мінулага года валяўся непрыбраны ператлелы бульбоўнік. Мележ. Яркім вогнішчам успыхвае куча непрыбранага ламачча. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаспе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Прыйсці, з’явіцца ў патрэбны момант. — Нам неабходна пратрымацца некалькі дзён, — гаворыць Мяснікоў таварышам, — а тады падаспее падлюга... В. Вольскі. Да месца бою падаспеў камандзір брыгады з невялікай групай. Гурскі. // Быць гатовым у час, у патрэбны момант. Ляжыць [Воўк] і не здыхаецца, як запараны конь. Тут якраз і падаспела снеданне. Прынеслі яго Анюта, дачка Ваўка, і Гануся, пакаёўка пані Адэлі. Машара. // Настаць, падысці (пра тэрміны, з’явы і пад.). Важкія снапы жыта былі звезены ў гумно. Прыладзілі камбайн і патроху малацілі. Якраз падаспела і пара касіць атаву. Гроднеў. Ну, а як бліжэй сысціся з Іванам Луцкім? І тут падаспеў зручны выпадак. Новікаў.

2. Разм. Стаць гатовым для збору, уборкі (пра расліны, плады). [Андрэй Сцяпанавіч:] — Скончацца суніцы, чарніцы — пойдзем у маліны. А там падаспее ажына — цудоўная ягада. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)