зве́даны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зве́даны |
зве́даная |
зве́данае |
зве́даныя |
| Р. |
зве́данага |
зве́данай зве́данае |
зве́данага |
зве́даных |
| Д. |
зве́данаму |
зве́данай |
зве́данаму |
зве́даным |
| В. |
зве́даны (неадуш.) зве́данага (адуш.) |
зве́даную |
зве́данае |
зве́даныя (неадуш.) зве́даных (адуш.) |
| Т. |
зве́даным |
зве́данай зве́данаю |
зве́даным |
зве́данымі |
| М. |
зве́даным |
зве́данай |
зве́даным |
зве́даных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зве́даны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зве́даны |
зве́даная |
зве́данае |
зве́даныя |
| Р. |
зве́данага |
зве́данай зве́данае |
зве́данага |
зве́даных |
| Д. |
зве́данаму |
зве́данай |
зве́данаму |
зве́даным |
| В. |
зве́даны (неадуш.) зве́данага (адуш.) |
зве́даную |
зве́данае |
зве́даныя (неадуш.) зве́даных (адуш.) |
| Т. |
зве́даным |
зве́данай зве́данаю |
зве́даным |
зве́данымі |
| М. |
зве́даным |
зве́данай |
зве́даным |
зве́даных |
Кароткая форма: зве́дана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зве́даны изве́данный, испы́танный, у́знанный; см. зве́даць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перечу́вствованный перажы́ты; зве́даны, зазна́ны; перане́сены; адчу́ты; см. перечу́вствовать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́знанный
1. пазна́ны; распазна́ны;
2. спазна́ны, зазна́ны, зве́даны; пазна́ны;
3. спазна́ны, уве́даны;
4. (о новостях, сведениях) переводится описательно: аб які́м даве́даліся (дазна́ліся, прачу́лі, дачу́ліся); см. узна́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
испы́танный
1. вы́прабаваны, праве́раны; зазна́ны, зве́даны, адчу́ты, перажы́ты;
2. в знач. прил. вы́прабаваны; праве́раны; (опытный) дасве́дчаны; (надёжный, верный) надзе́йны, ве́рны;
испы́танное му́жество вы́прабаваная (праве́раная) му́жнасць;
испы́танный друг ве́рны (надзе́йны) ся́бар (друг);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знаёмы, ‑ая, ‑ае; знаем, ‑а.
1. Раней зведаны, спазнаны, прывычны. Знаёмы голас. Знаёмая мелодыя. □ Зося лёгка разбірала знаёмы почырк. Крапіва. Ішоў дзед Талаш не спяшаючыся, выбіраючы глухія лясныя сцежкі, так добра знаёмыя дзеду. Колас.
2. з чым або каму-чаму. Які зведаў, выпрабаваў што‑н., мае пазнанні ў чым‑н. Як чалавек, знаёмы з тутэйшымі парадкамі, .. [Кібрык] з самага пачатку сеў воддаль, на тахту. Шыцік. Рэдактар надзеў акуляры, паклаў на стол жылістыя рукі — ім, відаць, знаёма была ў свой час фізічная праца. Хадкевіч.
3. Які знаходзіцца з кім‑н. у знаёмстве (у 1 знач.). Мяркуючы па тым, як .. [юнакі] сустрэліся, як жартуюць, лёгка можна было заключыць, што яны даўно знаёмыя і паважаюць адзін аднаго. Анісаў.
4. у знач. наз. знаёмы, ‑ага, м.; знаёмая, ‑ай, ж. Той, (тая), хто знаходзіцца ў знаёмстве з кім‑н.; знаёмы чалавек. У цэнтры горада, ля крамы, на рагу, Знаёмая знаёмую спаткала. Корбан. Бацька і маці пайшлі да знаёмых у госці, а Віця застаўся дома. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)