Verbum

анлайнавы слоўнік

зва́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́льванне ср. сва́ливание, сва́лка ж., сбра́сывание; опроки́дывание; свора́чивание; см. зва́льваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звальваць — зваліць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свойла́чивание текст. злямцо́ўванне, -ння ср., зва́льванне, -ння ср., збіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́ливание зва́льванне, -ння ср.; спуска́нне, -ння ср.; зваро́чванне, -ння ср.; см. сва́ливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́тывание^I

1. скру́чванне, -ння ср., ска́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́тывание

1. уе́зджванне, -ння ср., аб’е́зджванне, -ння ср., абабіва́нне, -ння ср., утрамбо́ўванне, -ння ср.;

2. (о войлоке) зва́льванне, -ння ср., ува́льванне, -ння ср.; см. ука́тывать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́тка ж.

1. (действие) уе́зджванне, -ння ср., аб’е́зджванне, -ння ср., абабіва́нне, -ння ср., утрамбо́ўка, -кі ж.;

2. зва́льванне, -ння ср., ува́льванне, -ння ср.; см. уката́ть^{1, 2};

3. (снаряд для укатывания дороги) като́к, -тка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́лка ж.

1. (действие) зва́лка, -кі ж., зва́льванне, -ння ср.;

2. (место для мусора) зва́лка, -кі ж., сме́тнік, -ка м.;

вы́бросить на сва́лку вы́кінуць на зва́лку (сме́тнік);

3. (куча, груда) ку́ча, -чы ж.;

4. перен., разг. (драка) бо́йка, -кі ж.;

не вме́шиваться в сва́лку не ўме́швацца ў бо́йку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)