зва́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зва́лачны зва́лачная зва́лачнае зва́лачныя
Р. зва́лачнага зва́лачнай
зва́лачнае		 зва́лачнага зва́лачных
Д. зва́лачнаму зва́лачнай зва́лачнаму зва́лачным
В. зва́лачны (неадуш.)
зва́лачнага (адуш.)		 зва́лачную зва́лачнае зва́лачныя (неадуш.)
зва́лачных (адуш.)
Т. зва́лачным зва́лачнай
зва́лачнаю		 зва́лачным зва́лачнымі
М. зва́лачным зва́лачнай зва́лачным зва́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́лачны сва́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да звалкі. Звалачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Месца, куды выкідаюць, звальваюць што-н.

Вывезці смецце на звалку.

|| прым. зва́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сва́лочный зва́лачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)