звадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звадны́ звадна́я звадно́е звадны́я
Р. звадно́га звадно́й
звадно́е		 звадно́га звадны́х
Д. звадно́му звадно́й звадно́му звадны́м
В. звадны́ (неадуш.)
звадно́га (адуш.)		 звадну́ю звадно́е звадны́я (неадуш.)
звадны́х (адуш.)
Т. звадны́м звадно́й
звадно́ю		 звадны́м звадны́мі
М. звадны́м звадно́й звадны́м звадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зва́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зва́дны зва́дная зва́днае зва́дныя
Р. зва́днага зва́днай
зва́днае		 зва́днага зва́дных
Д. зва́днаму зва́днай зва́днаму зва́дным
В. зва́дны (неадуш.)
зва́днага (адуш.)		 зва́дную зва́днае зва́дныя (неадуш.)
зва́дных (адуш.)
Т. зва́дным зва́днай
зва́днаю		 зва́дным зва́днымі
М. зва́дным зва́днай зва́дным зва́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звадны́ спец. сводно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́дны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да звадак. Звадны чалавек. Звадная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́да, -ы, ж.

Сварка, склока, разлад.

|| прым. зва́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скло́чный разг.

1. скло́чны, зва́дны;

2. (о человеке) скло́чны, сварлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сводно́й

1. спец. звадны́;

2. (об изображениях) разг. пераво́дны;

сводны́е карти́нки пераво́дныя карці́нкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)