зва́блівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зва́блівы зва́блівая зва́блівае зва́блівыя
Р. зва́блівага зва́блівай
зва́блівае		 зва́блівага зва́блівых
Д. зва́бліваму зва́блівай зва́бліваму зва́блівым
В. зва́блівы (неадуш.)
зва́блівага (адуш.)		 зва́блівую зва́блівае зва́блівыя (неадуш.)
зва́блівых (адуш.)
Т. зва́блівым зва́блівай
зва́бліваю		 зва́блівым зва́блівымі
М. зва́блівым зва́блівай зва́блівым зва́блівых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́блівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прывабны, спакуслівы. [Альшэўскі] рушыў у бор, які зваблівай сцяной сінее на даляглядзе. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)