Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| збіва́ю | збіва́ем | |
| збіва́еш | збіва́еце | |
| збіва́е | збіва́юць | |
| Прошлы час | ||
| збіва́ў | збіва́лі | |
| збіва́ла | ||
| збіва́ла | ||
| Загадны лад | ||
| збіва́й | збіва́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| збіва́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (ударом сдвигать) сбива́ть; (заставлять упасть — ещё) сшиба́ть;
2. (соединять) скрепля́ть, сбива́ть, скола́чивать;
3. (с ног) сбива́ть, сва́ливать;
4. (сильно колотить) избива́ть; искола́чивать;
5. (повреждать кожу на пальце, локте и т.п.) сса́живать;
6. (скривлять на сторону) сбива́ть, свёртывать, свора́чивать; (каблуки — ещё) ста́птывать;
7. (оттеснять) сбива́ть;
8. (запутывать) сбива́ть; совраща́ть;
9. (снижать цену) сбива́ть;
10. (масло) сбива́ть, па́хтать;
1-10
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збіць², саб’ю́, саб’е́ш, саб’е́; саб’ём, саб’яце́, саб’ю́ць; збіў, збіла; збі; збіты;
1. што. Ударамі злучыць, саставіць.
2. што. Узбіваючы, узбоўтваючы, ператварыць у шчыльную масу.
3. каго-што. Сабраць разам, сагнаць у кучу (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
збіць¹, саб’ю́, саб’е́ш, саб’е́; саб’ём, саб’яце́, саб’ю́ць; збіў, збіла; збі; збіты;
1. каго-што. Прымусіць адваліцца, упасці, ударам зрушыць з месца.
2. што. Стаптаць, скрывіць.
3. каго (што). Моцна пабіць, знявечыць пабоямі.
4. што. Знізіць, збавіць.
5.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обшиба́ть
обшиба́ть сосу́льки
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збіва́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тлумі́ць, тлумлю́, тлу́міш, тлу́міць;
У выразе: тлуміць галаву каму — марочыць, задурваць,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)