збы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збы́ты збы́тая збы́тае збы́тыя
Р. збы́тага збы́тай
збы́тае		 збы́тага збы́тых
Д. збы́таму збы́тай збы́таму збы́тым
В. збы́ты (неадуш.)
збы́тага (адуш.)		 збы́тую збы́тае збы́тыя (неадуш.)
збы́тых (адуш.)
Т. збы́тым збы́тай
збы́таю		 збы́тым збы́тымі
М. збы́тым збы́тай збы́тым збы́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збы́ты збы́тая збы́тае збы́тыя
Р. збы́тага збы́тай
збы́тае		 збы́тага збы́тых
Д. збы́таму збы́тай збы́таму збы́тым
В. збы́ты (неадуш.)
збы́тага (адуш.)		 збы́тую збы́тае збы́тыя (неадуш.)
збы́тых (адуш.)
Т. збы́тым збы́тай
збы́таю		 збы́тым збы́тымі
М. збы́тым збы́тай збы́тым збы́тых

Кароткая форма: збы́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збыць, збу́ду, збу́дзеш, збу́дзе; збыў, збыла́, -ло́; збудзь; збы́ты; зак., каго-што.

1. Знайсці збыт чаму-н., прадаць.

З. тавар.

2. Пазбавіцца, вызваліцца ад каго-, чаго-н. (разм.).

З. з рук.

З. бяду з галавы.

|| незак. збыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)