збро́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збро́йны |
збро́йная |
збро́йнае |
збро́йныя |
| Р. |
збро́йнага |
збро́йнай
збро́йнае |
збро́йнага |
збро́йных |
| Д. |
збро́йнаму |
збро́йнай |
збро́йнаму |
збро́йным |
| В. |
збро́йны (неадуш.)
збро́йнага (адуш.) |
збро́йную |
збро́йнае |
збро́йныя (неадуш.)
збро́йных (адуш.) |
| Т. |
збро́йным |
збро́йнай
збро́йнаю |
збро́йным |
збро́йнымі |
| М. |
збро́йным |
збро́йнай |
збро́йным |
збро́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збро́йны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і зброевы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збро́я, -і, ж.
Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.
Агнястрэльная з.
Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.). Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.). Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.). Ядзерная з.
Абараняцца са зброяй у руках.
Ідэйная з. (перан.). Скласці зброю (перан.: здацца; высок.). Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высок.). Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжн.).
|| прым. збро́евы, -ая, -ае і збро́йны, -ая, -ае.
Зброевая (збройная) майстэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)