збро́евы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збро́евы збро́евая збро́евае збро́евыя
Р. збро́евага збро́евай
збро́евае		 збро́евага збро́евых
Д. збро́еваму збро́евай збро́еваму збро́евым
В. збро́евы (неадуш.)
збро́евага (адуш.)		 збро́евую збро́евае збро́евыя (неадуш.)
збро́евых (адуш.)
Т. збро́евым збро́евай
збро́еваю		 збро́евым збро́евымі
М. збро́евым збро́евай збро́евым збро́евых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збро́евы оруже́йный;

з. заво́д — оруже́йный заво́д;

~вая майстэ́рня — оруже́йная мастерска́я;

з. ма́йстар — оруже́йный ма́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збро́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зброі, прызначаны для вырабу і рамонту зброі. Зброевы завод. Зброевая майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збро́я, -і, ж.

Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.

Агнястрэльная з.

Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.). Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.). Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.). Ядзерная з.

Абараняцца са зброяй у руках.

Ідэйная з. (перан.). Скласці зброю (перан.: здацца; высок.). Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высок.). Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжн.).

|| прым. збро́евы, -ая, -ае і збро́йны, -ая, -ае.

Зброевая (збройная) майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збро́йны, см. збро́евы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оруже́йный збро́евы;

оруже́йный заво́д збро́евы заво́д;

оруже́йная мастерска́я збро́евая майстэ́рня;

оруже́йный ма́стер ма́йстар збро́і, збро́евы ма́йстар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збро́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і зброевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)