збро́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. збро́джванне
Р. збро́джвання
Д. збро́джванню
В. збро́джванне
Т. збро́джваннем
М. збро́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збро́джванне ср., спец. сбра́живание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зброджваць — збрадзіць і зброджвацца — збрадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сбра́живание спец. збро́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)