збраха́ць, збрашу́, збрэ́шаш, збрэ́ша; збрашы́; зак., што (разм.).

Схлусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збраха́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збрашу́ збрэ́шам
2-я ас. збрэ́шаш збрэ́шаце
3-я ас. збрэ́ша збрэ́шуць
Прошлы час
м. збраха́ў збраха́лі
ж. збраха́ла
н. збраха́ла
Загадны лад
2-я ас. збрашы́ збрашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час збраха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збраха́ць сов., прост., груб. сбреха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збраха́ць, збрашу, збрэшаш, збрэша; зак., што і без дап.

Разм. Схлусіць. Не даць збрахаць. □ Дачцы [Каетан] збрахаў, што люстэрка некалі яму падаравалі ў маёнтку. Броўка. // Сказаць, выдумаць што‑н. несур’ёзнае, пустое, смешнае. Той такі выдумшчык, што як збрэша — жываты папарвяце. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збрахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. і аднакр., што і без дап. (разм.).

Тое, што і збрахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сбреха́ть сов., прост., неодобр. збраха́ць, схлусі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збрахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр., што і без дап.

Разм. Тое, што і збрахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брехну́ть сов., обл., прост.

1. (гавкнуть) брахну́ць;

2. перен., груб. брахну́ць, збраха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)