збракава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збраку́ю |
збраку́ем |
| 2-я ас. |
збраку́еш |
збраку́еце |
| 3-я ас. |
збраку́е |
збраку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
збракава́ў |
збракава́лі |
| ж. |
збракава́ла |
| н. |
збракава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
збраку́й |
збраку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
збракава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збракава́ць сов. забракова́ть, призна́ть него́дным
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Знайшоўшы брак, загану, прызнаць непрыгодным. Мяне гэты доктар-дзівак на першым жа медыцынскім аглядзе збракаваў за маю дэфектную, сагнутую ў локці руку. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)