збе́днены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збе́днены |
збе́дненая |
збе́дненае |
збе́дненыя |
| Р. |
збе́дненага |
збе́дненай збе́дненае |
збе́дненага |
збе́дненых |
| Д. |
збе́дненаму |
збе́дненай |
збе́дненаму |
збе́дненым |
| В. |
збе́днены (неадуш.) збе́дненага (адуш.) |
збе́дненую |
збе́дненае |
збе́дненыя (неадуш.) збе́дненых (адуш.) |
| Т. |
збе́дненым |
збе́дненай збе́дненаю |
збе́дненым |
збе́дненымі |
| М. |
збе́дненым |
збе́дненай |
збе́дненым |
збе́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збе́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збе́днены |
збе́дненая |
збе́дненае |
збе́дненыя |
| Р. |
збе́дненага |
збе́дненай збе́дненае |
збе́дненага |
збе́дненых |
| Д. |
збе́дненаму |
збе́дненай |
збе́дненаму |
збе́дненым |
| В. |
збе́днены (неадуш.) збе́дненага (адуш.) |
збе́дненую |
збе́дненае |
збе́дненыя (неадуш.) збе́дненых (адуш.) |
| Т. |
збе́дненым |
збе́дненай збе́дненаю |
збе́дненым |
збе́дненымі |
| М. |
збе́дненым |
збе́дненай |
збе́дненым |
збе́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збе́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збе́днены |
збе́дненая |
збе́дненае |
збе́дненыя |
| Р. |
збе́дненага |
збе́дненай збе́дненае |
збе́дненага |
збе́дненых |
| Д. |
збе́дненаму |
збе́дненай |
збе́дненаму |
збе́дненым |
| В. |
збе́днены (неадуш.) збе́дненага (адуш.) |
збе́дненую |
збе́дненае |
збе́дненыя (неадуш.) збе́дненых (адуш.) |
| Т. |
збе́дненым |
збе́дненай збе́дненаю |
збе́дненым |
збе́дненымі |
| М. |
збе́дненым |
збе́дненай |
збе́дненым |
збе́дненых |
Кароткая форма: збе́днена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збе́днены разг.
1. обеднённый;
2. прибедни́вшийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збе́днены, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад збедніць.
2. Які збедніўся, стаў або прыкінуўся бедным і няшчасным. Яны ўперад ідуць Шляхам бітым, ясным, Ты [аднаасобнік] пляцешся ў хвасце, Збеднены, няшчасны. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обеднённый абе́днены, збе́днены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)