збале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е, зак. (разм.).

Змучыцца, спакутавацца.

Збалела матчына сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збале́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. збале́е збале́юць
Прошлы час
м. збале́ў збале́лі
ж. збале́ла
н. збале́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збале́ць сов. (о душе, сердце) изболе́ть, изболе́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Змучыцца, спакутавацца (звычайна пра душу, сэрца). Сэрца маці збалела ў трывозе. Новікаў. За вайну, напэўна, дружа мой, Перажыў і ты, збалеў душой. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збале́цца сов., см. збале́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изболе́ть сов., изболе́ться прост. збале́ць, спаку́тавацца, зму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збале́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Тое, што і збалець. Ці то збалелася Вольчына душа, стачылі яе адзінота і сум, а можа пераканаў гарачы шэпт Арыны, але без доўгіх угавораў нарадзілася яна перабрацца да свякрухі. Б. Стральцоў. — Я ўся збалелася па табе. Дзяцінка мая! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)