збавё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збавё́ны |
збавё́ная |
збавё́нае |
збавё́ныя |
| Р. |
збавё́нага |
збавё́най збавё́нае |
збавё́нага |
збавё́ных |
| Д. |
збавё́наму |
збавё́най |
збавё́наму |
збавё́ным |
| В. |
збавё́ны (неадуш.) збавё́нага (адуш.) |
збавё́ную |
збавё́нае |
збавё́ныя (неадуш.) збавё́ных (адуш.) |
| Т. |
збавё́ным |
збавё́най збавё́наю |
збавё́ным |
збавё́нымі |
| М. |
збавё́ным |
збавё́най |
збавё́ным |
збавё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збавё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
збавё́ны |
збавё́ная |
збавё́нае |
збавё́ныя |
| Р. |
збавё́нага |
збавё́най збавё́нае |
збавё́нага |
збавё́ных |
| Д. |
збавё́наму |
збавё́най |
збавё́наму |
збавё́ным |
| В. |
збавё́ны (неадуш.) збавё́нага (адуш.) |
збавё́ную |
збавё́нае |
збавё́ныя (неадуш.) збавё́ных (адуш.) |
| Т. |
збавё́ным |
збавё́най збавё́наю |
збавё́ным |
збавё́нымі |
| М. |
збавё́ным |
збавё́най |
збавё́ным |
збавё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збавёны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Збавёны ’святы’ (Нас.). З польск. zbawiony ’выратаваны’, ’блажэнны’. Гл. збаўляць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)