зашы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зашы́ты зашы́тая зашы́тае зашы́тыя
Р. зашы́тага зашы́тай
зашы́тае
зашы́тага зашы́тых
Д. зашы́таму зашы́тай зашы́таму зашы́тым
В. зашы́ты (неадуш.)
зашы́тага (адуш.)
зашы́тую зашы́тае зашы́тыя (неадуш.)
зашы́тых (адуш.)
Т. зашы́тым зашы́тай
зашы́таю
зашы́тым зашы́тымі
М. зашы́тым зашы́тай зашы́тым зашы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зашы́ты зашы́тая зашы́тае зашы́тыя
Р. зашы́тага зашы́тай
зашы́тае
зашы́тага зашы́тых
Д. зашы́таму зашы́тай зашы́таму зашы́тым
В. зашы́ты (неадуш.)
зашы́тага (адуш.)
зашы́тую зашы́тае зашы́тыя (неадуш.)
зашы́тых (адуш.)
Т. зашы́тым зашы́тай
зашы́таю
зашы́тым зашы́тымі
М. зашы́тым зашы́тай зашы́тым зашы́тых

Кароткая форма: зашы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашы́ты заши́тый; зата́чанный; замётанный; см. зашы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зата́чанный зашы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заши́тый зашы́ты, мног. пазашыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́сыпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Зашыты з усіх бакоў чахол, які напаўняецца пер’ем або пухам і служыць падушкай або пярынай.

Пашыць новую насыпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уши́тый

1. ушы́ты;

2. зашы́ты; см. уши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замётанный портн. зафастрыгава́ны; зашы́ты, мног. пазашыва́ны; см. замета́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паду́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, пухам, паралонам ці іншым мяккім матэрыялам, які падкладваюць пад галаву.

Пуховая п.

2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).

П. механізма.

Кіслародная падушка — медыцынскі прыбор у выглядзе падушкі, якая змяшчае кісларод.

|| памянш. паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

Падушачкі пальцаў (перан.).

|| прым. паду́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)