Verbum

анлайнавы слоўнік

зашчапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак.

1. што. Зачыніць на зашчапку.

З. дзверы.

2. каго-што. Пакінуць каго-н. у памяшканні, зашчапіўшы дзверы.

З. дзіця ў хаце.

|| незак. зашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашчапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	зашчаплю́	зашчэ́пім
2-я ас.	зашчэ́піш	зашчэ́піце
3-я ас.	зашчэ́піць	зашчэ́пяць
Прошлы час
м.	зашчапі́ў	зашчапі́лі
ж.	зашчапі́ла
н.	зашчапі́ла
Загадны лад
2-я ас.	зашчапі́	зашчапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	зашчапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашчапі́ць сов. (на крючок) запере́ть, защёлкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

1. Зачыніць на зашчапку. Спяшаючыся, [Пракоп] зашчапіў дзверы .. і заткнуў у прабой дубовы калок-затычку. Якімовіч. Зашчапіла [Грасыльда] за сабой у сенцах дзверы на кручок, бразнула клямкай, ідучы ў хату. Пташнікаў.

2. Накінуць зашчапку, кручок і пад. на прабой. Прыбіральшчыца зашчапіла кручок і з пакрыўджаным выглядам узялася за сваю справу. Быкаў.