зашуга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зашуга́е зашуга́юць
Прошлы час
м. зашуга́ў зашуга́лі
ж. зашуга́ла
н. зашуга́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашуга́ць сов., разг. заполыха́ть, запыла́ть;

~га́ла по́лымя — заполыха́ло (запыла́ло) пла́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашуга́ць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шугаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заполыха́ть сов. запала́ць; запалымне́ць, загарэ́цца; (о пламени — ещё) зашуга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запыла́ть сов., в разн. знач. запала́ць; (о пламени — ещё) зашуга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)