зашрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зашрубо́ўваю зашрубо́ўваем
2-я ас. зашрубо́ўваеш зашрубо́ўваеце
3-я ас. зашрубо́ўвае зашрубо́ўваюць
Прошлы час
м. зашрубо́ўваў зашрубо́ўвалі
ж. зашрубо́ўвала
н. зашрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зашрубо́ўвай зашрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зашрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашрубо́ўваць несов. зави́нчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

З. гайку.

|| незак. зашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зави́нчивать несов. зашрубо́ўваць; (завёртывать) закру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашрубоўваць — зашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашрубо́ўвацца, ‑ваецца; незак.

1. Незак. да зашрубавацца.

2. Зал. да зашрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)