зачэ́пліваць гл. зачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачэ́пліваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зачэ́пліваю зачэ́пліваем
2-я ас. зачэ́пліваеш зачэ́пліваеце
3-я ас. зачэ́плівае зачэ́пліваюць
Прошлы час
м. зачэ́пліваў зачэ́плівалі
ж. зачэ́плівала
н. зачэ́плівала
Загадны лад
2-я ас. зачэ́плівай зачэ́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зачэ́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачэ́пліваць I несов. зацепля́ть

зачэ́пліваць II несов.

1. (задевать, поддевать) зацепля́ть; (багром) заба́гривать;

2. (касаться чего-л. при движении) задева́ть;

1, 2 см. зачапі́ць II 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., каго-што.

1. Захапіць, паддзець, каб прыцягнуць да сябе або злучыць з чым-н.

З. вядро на крук.

З. бервяно бусаком.

2. Выпадкова закрануць пры руху.

З. воссю за вугал.

3. перан. Усхваляваць, абудзіць якое-н. пачуццё; зняважыць чые-н. пачуцці.

З. за жывое.

З. самалюбства.

4. Пачаць гаворку з кім-н., сказаць каму-н. што-н.; закрануць у размове што-н.

Я не рада, што яе зачапіла.

З. дзяўчыну ў гаворцы.

|| незак. зачэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацепля́ть несов. зачапля́ць; зачэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачапля́ць I несов., см. зачэ́пліваць I

зачапля́ць II несов., см. зачэ́пліваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зачэпліваць — зачапіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачэ́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачапіцца.

2. Зал. да зачэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачэ́пліванне I ср. зацепле́ние; см. зачэ́пліваць I

зачэ́пліванне II ср.

1. (задевание, поддевание) заце́пливание;

2. перен. задева́ние;

1-2 см. зачэ́пліваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)