зачына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зачына́ю зачына́ем
2-я ас. зачына́еш зачына́еце
3-я ас. зачына́е зачына́юць
Прошлы час
м. зачына́ў зачына́лі
ж. зачына́ла
н. зачына́ла
Загадны лад
2-я ас. зачына́й зачына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зачына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачына́ць несов.

1. разг. начина́ть;

2. биол. зачина́ть;

1, 2 см. зача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачына́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​1.

зачына́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -ча́ў, -чала́, -ло́; -чні́; -ча́ты; зак., каго (што).

1. Распачаць (разм.).

З. будаўніцтва.

2. Даць пачатак жыцця каму-н. (уст.).

З. дзіця.

|| незак. зачына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачина́ть несов., прост. зачына́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачына́цца ​1, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачацца ​1.

2. Зал. да зачынаць ​1.

зачына́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачацца ​2.

2. Зал. да зачынаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)