зачха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зачха́ю зачха́ем
2-я ас. зачха́еш зачха́еце
3-я ас. зачха́е зачха́юць
Прошлы час
м. зачха́ў зачха́лі
ж. зачха́ла
н. зачха́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час зачха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачха́ць сов. зачиха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачиха́ть сов., разг. зачха́ць, пача́ць чхаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)