зачеса́ть сов.

1. (начать чесать при зуде) пача́ць чу́хаць;

2. (причесать) зачаса́ць, мног. пазачэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачу́хаць сов., разг. (начать чесать) зачеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрычэ́сваць (о многом, о многих) причеса́ть, зачеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачаса́ць I сов. (волосы) причеса́ть; зачеса́ть

зачаса́ць II сов., плотн. затеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазачэ́сваць I сов. (о многом) причеса́ть; зачеса́ть

пазачэ́сваць II сов. (о многом) затеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычаса́ць I сов. причеса́ть; (волосы — ещё) зачеса́ть;

п. дзяўчы́нку — причеса́ть де́вочку

прычаса́ць II плотн. притеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)