зачаса́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачашу́ся |
зачэ́шамся |
| 2-я ас. |
зачэ́шашся |
зачэ́шацеся |
| 3-я ас. |
зачэ́шацца |
зачэ́шуцца |
| Прошлы час |
| м. |
зачаса́ўся |
зачаса́ліся |
| ж. |
зачаса́лася |
| н. |
зачаса́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачашы́ся |
зачашы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачаса́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зачаса́цца сов. причеса́ться; зачеса́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачаса́цца, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.
Разм. Прыгладзіць грэбенем свае валасы; прычасацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазачэ́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Зачасацца, прычасацца — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
причеса́ться прычаса́цца, мног. папрычэ́свацца, зачаса́цца, мног. пазачэ́свацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачэ́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зачасацца.
2. Зал. да зачэсваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачеса́ться
1. (начать зудеть) засвярбе́ць;
2. (начать чесаться при зуде) пача́ць чу́хацца, зачу́хацца;
3. (причесаться) разг. зачаса́цца, мног. пазачэ́свацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачэ́свацца I несов., возвр., страд. причёсываться; зачёсываться; см. зачаса́цца, зачэ́сваць I
зачэ́свацца II несов., страд., плотн. затёсываться; см. зачэ́сваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)