зачарня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зачарня́ю зачарня́ем
2-я ас. зачарня́еш зачарня́еце
3-я ас. зачарня́е зачарня́юць
Прошлы час
м. зачарня́ў зачарня́лі
ж. зачарня́ла
н. зачарня́ла
Загадны лад
2-я ас. зачарня́й зачарня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зачарня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачарня́ць несов. зачерня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачарня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да зачарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачерня́ть несов. зачарня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачэ́рніваць несов., см. зачарня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачарня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да зачарніцца.

2. Зал. да зачарняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)