заці́снуты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заці́снуты заці́снутая заці́снутае заці́снутыя
Р. заці́снутага заці́снутай
заці́снутае		 заці́снутага заці́снутых
Д. заці́снутаму заці́снутай заці́снутаму заці́снутым
В. заці́снуты (неадуш.)
заці́снутага (адуш.)		 заці́снутую заці́снутае заці́снутыя (неадуш.)
заці́снутых (адуш.)
Т. заці́снутым заці́снутай
заці́снутаю		 заці́снутым заці́снутымі
М. заці́снутым заці́снутай заці́снутым заці́снутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заці́снуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заці́снуты заці́снутая заці́снутае заці́снутыя
Р. заці́снутага заці́снутай
заці́снутае		 заці́снутага заці́снутых
Д. заці́снутаму заці́снутай заці́снутаму заці́снутым
В. заці́снуты (неадуш.)
заці́снутага (адуш.)		 заці́снутую заці́снутае заці́снутыя (неадуш.)
заці́снутых (адуш.)
Т. заці́снутым заці́снутай
заці́снутаю		 заці́снутым заці́снутымі
М. заці́снутым заці́снутай заці́снутым заці́снутых

Кароткая форма: заці́снута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заці́снуты

1. в разн. знач. зажа́тый;

2. зати́снутый; зати́сканный;

3. зада́вленный;

1-3 см. заці́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заці́снуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зати́снутый разг. заці́снуты, уці́снуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажа́тый​I

1. (сдавленный) заці́снуты, сці́снуты; (защемлённый) зашчэ́млены;

2. (закрытый) зату́лены, заткну́ты;

3. перен. заці́снуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замя́тый

1. заці́снуты; затапта́ны;

2. замя́ты; см. замя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зати́сканный разг.

1. (замученный тисканьем) заці́сканы;

2. (втолкнутый) заці́снуты, уці́снуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., каго-што.

1. Надаць чаму‑н. вісячае становішча. Павесіць на сцяну карціну. Павесіць паліто на вешалку. □ Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Колас.

2. Пакараць смерцю цераз павешанне. Старых [немцы] вывелі на калгасны двор і павесілі на дупл[я]ватай паўзасохлай бярозе. Лынькоў.

•••

Павесіць (звесіць) галаву — замаркоціцца, затужыць.

Павесіць (апусціць, звесіць) нос — засумаваць, зажурыцца, замаркоціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Засвоеная на працягу часу схільнасць, манера паводзін, дзеянняў, якая стала звычайнай, пастаяннай. Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Гэтую прывычку набыў ён за час свайго вандроўніцтва. Колас. [Тапурыя:] — Ты пакінь сваю дрэнную прывычку лезці ў размову, калі гаворыць старэйшы за цябе. Самуйлёнак. // Уменне, набытае вопытам, практыкай. Бач, паэму напісаць Цяжкавата без прывычкі... Крапіва. [Васіль:] — Давай руку, бо тут без прывычкі ногі паламаць можна. Шамякін. // Звычай; звычайны спосаб дзеянняў. Бацька і маці звычайна спакойна выслухоўвалі дзеда — яго заўсёдашняя пахвальба была ім у прывычку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)