заціра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заціра́ю заціра́ем
2-я ас. заціра́еш заціра́еце
3-я ас. заціра́е заціра́юць
Прошлы час
м. заціра́ў заціра́лі
ж. заціра́ла
н. заціра́ла
Загадны лад
2-я ас. заціра́й заціра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заціра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заціра́ць несов., в разн. знач. затира́ть; см. заце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заце́рці, затру́, затрэ́ш, затрэ́; затро́м, затраце́, затру́ць; зацёр, -це́рла; затры́; -цёрты; зак.

1. што. Тручы, зрабіць нябачным, знішчыць.

З. надпіс.

З. мокрыя сляды на падлозе.

2. каго-што. Сціснуць, пазбавіць магчымасці свабодна рухацца.

Ільды зацёрлі карабель.

З. у натоўпе.

3. перан., каго (што). Наўмысна перашкодзіць каму-н. праявіць сябе, прасунуцца па службе (разм.).

З. маладога спецыяліста.

4. што. Прыгатаваць расціраннем, замешваннем.

З. муку.

|| незак. заціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заціраць — зацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затира́ть несов., в разн. знач. заціра́ць; см. затере́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зацерціся.

2. Зал. да заціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заціра́цца несов., возвр., страд. затира́ться; см. заце́рціся, заціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заці́рка ж.

1. зати́рка; см. заціра́ць;

2. кул. (мучная) похлёбка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. заціраць — зацерці (у 1 знач.).

2. Рэдкая страва з дробных мучных камячкоў, згатаваных на вадзе або малацэ. Зварыць зацірку. Забяліць зацірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)