зацурча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зацурчы́ць зацурча́ць
Прошлы час
м. зацурча́ў зацурча́лі
ж. зацурча́ла
н. зацурча́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацурча́ць сов., разг. зажурча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацурча́ць і зацурчэ́ць, ‑чыць; зак.

Разм. Пачаць цурчаць, цурчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажурча́ть сов. зацурча́ць, зажурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацурчэ́ць сов., разг., см. зацурча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацурчэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зацурчы́ць зацурча́ць
Прошлы час
м. зацурчэ́ў зацурчэ́лі
ж. зацурчэ́ла
н. зацурчэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)