зацмо́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацмо́каю зацмо́каем
2-я ас. зацмо́каеш зацмо́каеце
3-я ас. зацмо́кае зацмо́каюць
Прошлы час
м. зацмо́каў зацмо́калі
ж. зацмо́кала
н. зацмо́кала
Загадны лад
2-я ас. зацмо́кай зацмо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацмо́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацмо́каць сов., разг. зачмо́кать; (языком — ещё) защёлкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацмо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць цмокаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачмо́кать сов., разг. зацмо́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защёлкать сов.

1. (о пружине, замке и т. п.) зашчо́ўкаць, запстры́каць;

2. (кнутом, зубами) заля́скаць;

3. (языком) зацмо́каць;

4. (пальцами) запстры́каць;

5. (шпорами, каблуками) зацо́каць;

6. (орехи) пача́ць лу́скаць;

7. (о соловьях) зацёхкаць, зашчо́ўкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)