заце́пліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заце́пліцца |
заце́пляцца |
| Прошлы час |
| м. |
заце́пліўся |
заце́пліліся |
| ж. |
заце́плілася |
| н. |
заце́плілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заце́пліцца сов. зате́плиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заце́пліцца, ‑ліцца і зацяплі́цца, ‑ліцца; зак.
Разм. Загарэцца слабым полымем. Зацеплілася свечка. // перан. Узнікнуць, з’явіцца. Зацеплілася надзея. □ У камісара зацеплілася бацькоўская пяшчота. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зате́плиться заце́пліцца, загарэ́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацяплі́цца,
гл. зацепліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)