зацвіта́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зацвіта́ю зацвіта́ем
2-я ас. зацвіта́еш зацвіта́еце
3-я ас. зацвіта́е зацвіта́юць
Прошлы час
м. зацвіта́ў зацвіта́лі
ж. зацвіта́ла
н. зацвіта́ла
Загадны лад
2-я ас. зацвіта́й зацвіта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зацвіта́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацвіта́ць I несов. (начинать цвести) зацвета́ть; см. зацвісці́ I

зацвіта́ць II несов. зацвета́ть; (покрываться плесенью — ещё) пле́сневеть; см. зацвісці́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацвіта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зацвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвісці́, -віту́, -віце́ш, -віце́; -віцём, -віцяце́, -віту́ць; -віў, -віла́, -ло́; зак.

Пачаць цвісці.

Зацвілі ружы.

|| незак. зацвіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацвіта́нне ср. зацвета́ние; см. зацвіта́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвета́ть несов. зацвіта́ць; (о хлебах) пачына́ць красава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́сневеть несов. цвісці́, зацвіта́ць, пле́снець; (о жидкостях) бро́снець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)