захла́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., што.

Зрабіць захламленым.

Увесь пакой захламіў.

|| незак. захламля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і захла́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захла́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захла́млю захла́мім
2-я ас. захла́міш захла́міце
3-я ас. захла́міць захла́мяць
Прошлы час
м. захла́міў захла́мілі
ж. захла́міла
н. захла́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час захла́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захла́міць сов. захлами́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захла́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Засмеціць, заваліць хламам. — Зноў ты ўвесь пакой захламіў. Неадкладна прыбяры гэта смецце! «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захлами́ть сов., разг. захламі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захламля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да захламіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго (што). Забіць, знішчыць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Забіць, увагнаць куды-н. усё, многае.

П. цвікі.

3. што. Прыбіўшы ці прымацаваўшы што-н., закрыць наглуха ўсё, многае.

П. вокны.

4. што. Захламіць, засыпаць усё, многае.

Пазабівала (безас.) дарогі снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захла́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад захламіць.

2. у знач. прым. Засмечаны, завалены хламам. Работы ў другім корпусе было шмат. Шаснаццаць абадраных пакояў, восем паўразбітых грубак, даўжэзны захламлены калідор. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)