захире́ть сов., разг.

1. зача́хнуць, аслабе́ць;

2. (прийти в упадок) падупа́сці; заняпа́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́ўраць сов., разг. зача́хнуть, захире́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачэ́знуць сов. (обо всём, многом) захире́ть; зача́хнуть, поча́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змарне́ць сов. зача́хнуть; захире́ть; (о человеке — ещё) истощи́ться, изнури́ться; осу́нуться, похуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымарне́ць сов. не́сколько захире́ть; (о человеке ещё) не́сколько изнури́ться, осу́нуться, похуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закажане́ць сов., разг. (стать хилым) захире́ть, зача́хнуть;

е́ла парася́ — захире́л (зача́х) поросёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падупа́сці сов.

1. прийти́ в упа́док;

2. (о человеке) захире́ть, ослабе́ть; (о здоровье, силе) убы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заняпа́сці сов.

1. (о хозяйстве) прийти́ в упа́док; расстро́иться; (стать скудным) оскуде́ть;

маёнтак зусі́м ~па́ў — поме́стье совсе́м пришло́ в упа́док;

гаспада́рка ~па́ла — хозя́йство пришло́ в упа́док (расстро́илось);

2. (потерять общественное значение) прийти́ в упа́док, захире́ть; захуда́ть;

іх род паступо́ва ~па́ў — их род постепе́нно пришёл в упа́док (захире́л);

3. (потерять здоровье) захире́ть;

хло́пчык ~па́ў — ма́льчик захире́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)