захваці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
захвачу́ |
захва́цім |
| 2-я ас. |
захва́ціш |
захва́ціце |
| 3-я ас. |
захва́ціць |
захва́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
захваці́ў |
захваці́лі |
| ж. |
захваці́ла |
| н. |
захваці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
захваці́ |
захваці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
захваці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
захваці́ць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., каго-што.
Разм. Захапіць. Такіх было тут жартаў, смехаў, Што ўсіх трасло і калаціла, І дзядзьку смехам захваціла. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да захваціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)