захва́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. захва́льваю захва́льваем
2-я ас. захва́льваеш захва́льваеце
3-я ас. захва́львае захва́льваюць
Прошлы час
м. захва́льваў захва́львалі
ж. захва́львала
н. захва́львала
Загадны лад
2-я ас. захва́львай захва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час захва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захва́льваць несов. захва́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго (што) (разм.).

Збалаваць, сапсаваць празмернымі пахваламі.

З. вучня.

|| незак. захва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. захва́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захва́ливать несов., разг. захва́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захва́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да захвальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захвальваць — захваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)