захава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захава́ны захава́ная захава́нае захава́ныя
Р. захава́нага захава́най
захава́нае		 захава́нага захава́ных
Д. захава́наму захава́най захава́наму захава́ным
В. захава́ны (неадуш.)
захава́нага (адуш.)		 захава́ную захава́нае захава́ныя (неадуш.)
захава́ных (адуш.)
Т. захава́ным захава́най
захава́наю		 захава́ным захава́нымі
М. захава́ным захава́най захава́ным захава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захава́ны захава́ная захава́нае захава́ныя
Р. захава́нага захава́най
захава́нае		 захава́нага захава́ных
Д. захава́наму захава́най захава́наму захава́ным
В. захава́ны (неадуш.)
захава́нага (адуш.)		 захава́ную захава́нае захава́ныя (неадуш.)
захава́ных (адуш.)
Т. захава́ным захава́най
захава́наю		 захава́ным захава́нымі
М. захава́ным захава́най захава́ным захава́ных

Кароткая форма: захава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захава́ны

1. сохранённый, сбережённый;

2. запря́танный, упря́танный;

3. соблюдённый;

1-3 см. захава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захава́ны і захо́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад захаваць.

2. у знач. прым. Тайны, скрыты. У вачах маіх сяброў была заклапочанасць і нейкая захаваная туга. Гурскі. У шапатлівым голасе жонкі — захаваная радасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падспу́дны, -ая, -ае (кніжн.).

Захаваны, патаемны.

Падспудная трывога.

|| наз. падспу́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́ваны, см. захава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сохранённый захава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́ваны,

гл. захаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́мія¹, -і, мн. -і, -мій, ж.

Высахлы труп чалавека або жывёлы, захаваны ад гніення бальзамаваннем.

Егіпецкія муміі.

Сухі, як м. (перан.: пра худога чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запря́танный схава́ны, захава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)