захава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. захава́льніца захава́льніцы
Р. захава́льніцы захава́льніц
Д. захава́льніцы захава́льніцам
В. захава́льніцу захава́льніц
Т. захава́льніцай
захава́льніцаю		 захава́льніцамі
М. захава́льніцы захава́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захава́льніца ж. храни́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захава́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да захавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто захоўвае што-н., прытрымліваецца чаго-н.

З. спадчыны.

З. традыцый.

|| ж. захава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храни́тельница

1. захава́льніца, -цы ж.;

2. хава́льніца, -цы ж.; см. храни́тель;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)