зафы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зафы́ркаю зафы́ркаем
2-я ас. зафы́ркаеш зафы́ркаеце
3-я ас. зафы́ркае зафы́ркаюць
Прошлы час
м. зафы́ркаў зафы́ркалі
ж. зафы́ркала
н. зафы́ркала
Загадны лад
2-я ас. зафы́ркай зафы́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зафы́ркаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зафы́ркаць сов., прям., перен. зафы́ркать;

~каў конь — зафы́ркала ло́шадь;

з. на каго́е́будзь — зафы́ркать на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зафы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць фыркаць. // Фыркнуць некалькі разоў запар. Сабака зафыркаў і зноў заскуголіў, ціха, задаволена. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафы́ркать сов., разг.

1. (о животных) запы́рхаць; зафы́ркаць; зачмы́хаць;

2. перен. запы́рхаць; (выражая недовольство) зафы́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)