затэ́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затэ́паю затэ́паем
2-я ас. затэ́паеш затэ́паеце
3-я ас. затэ́пае затэ́паюць
Прошлы час
м. затэ́паў затэ́палі
ж. затэ́пала
н. затэ́пала
Загадны лад
2-я ас. затэ́пай затэ́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час затэ́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затэ́паць сов., разг.

1. зато́пать;

2. засемени́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затэ́паць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць тэпаць.

затэ́паць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Зайсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. Цяпер з яго нельга і вока спусціць: то ён [Вадзімка] не туды затэпае, то ў якую гразь ўлезе і гэтак вымурзаецца, што страх глядзець. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засемени́ть сов. (ногами) дро́бненька зату́паць (пача́ць ісці́); (заходить) захадзі́ць; пача́ць перабіра́ць нага́мі; затэ́паць; см. семени́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)