заты́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заты́нены |
заты́неная |
заты́ненае |
заты́неныя |
| Р. |
заты́ненага |
заты́ненай заты́ненае |
заты́ненага |
заты́неных |
| Д. |
заты́ненаму |
заты́ненай |
заты́ненаму |
заты́неным |
| В. |
заты́нены (неадуш.) заты́ненага (адуш.) |
заты́неную |
заты́ненае |
заты́неныя (неадуш.) заты́неных (адуш.) |
| Т. |
заты́неным |
заты́ненай заты́ненаю |
заты́неным |
заты́ненымі |
| М. |
заты́неным |
заты́ненай |
заты́неным |
заты́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заты́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заты́нены |
заты́неная |
заты́ненае |
заты́неныя |
| Р. |
заты́ненага |
заты́ненай заты́ненае |
заты́ненага |
заты́неных |
| Д. |
заты́ненаму |
заты́ненай |
заты́ненаму |
заты́неным |
| В. |
заты́нены (неадуш.) заты́ненага (адуш.) |
заты́неную |
заты́ненае |
заты́неныя (неадуш.) заты́неных (адуш.) |
| Т. |
заты́неным |
заты́ненай заты́ненаю |
заты́неным |
заты́ненымі |
| М. |
заты́неным |
заты́ненай |
заты́неным |
заты́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)