Verbum

анлайнавы слоўнік

затыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затыка́нне ср. затыка́ние; заку́поривание, заку́порка ж., уку́порка ж., уку́поривание; см. затыка́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затыкаць ¹ — заткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затыка́ние затыка́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́поривание

1. затыка́нне, -ння ср.; (пробкой — ещё) закарко́ўванне, -ння ср.; (бочки) зашпунто́ўванне, -ння ср.;

2. мед. закупо́рванне, -ння ср.;

3. перен. закупо́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́порка ж.

1. (действие) затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўка, -кі ж., закарко́ўванне, -ння ср., зашпунто́ўванне, -ння ср.;

2. мед. закупо́рка, -кі ж.;

заку́порка вен закупо́рка вен;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́порка ж.

1. упако́ўка, -кі ж.; неоконч. упако́ўванне, -ння ср.;

2. затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўванне, -ння ср.; зашпунто́ўванне, -ння ср.; см. уку́поривать;

3. (материал) заты́чка, -кі ж.; закарко́ўка, -кі ж.; зашпунто́ўка, -кі ж.; шпунт, род. шпу́нта м.; ко́рак, -рка м.;

4. (тара) упако́ўка, -кі ж.;

деревя́нная уку́порка драўля́ная ўпако́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)