затушо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. затушо́ўванне
Р. затушо́ўвання
Д. затушо́ўванню
В. затушо́ўванне
Т. затушо́ўваннем
М. затушо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затушо́ўванне ср., прям., перен. затушёвывание; см. затушо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затушоўваць — затушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затушёвывание затушо́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)