зату́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зату́шаны зату́шаная зату́шанае зату́шаныя
Р. зату́шанага зату́шанай
зату́шанае		 зату́шанага зату́шаных
Д. зату́шанаму зату́шанай зату́шанаму зату́шаным
В. зату́шаны (неадуш.)
зату́шанага (адуш.)		 зату́шаную зату́шанае зату́шаныя (неадуш.)
зату́шаных (адуш.)
Т. зату́шаным зату́шанай
зату́шанаю		 зату́шаным зату́шанымі
М. зату́шаным зату́шанай зату́шаным зату́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зату́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зату́шаны зату́шаная зату́шанае зату́шаныя
Р. зату́шанага зату́шанай
зату́шанае		 зату́шанага зату́шаных
Д. зату́шанаму зату́шанай зату́шанаму зату́шаным
В. зату́шаны (неадуш.)
зату́шанага (адуш.)		 зату́шаную зату́шанае зату́шаныя (неадуш.)
зату́шаных (адуш.)
Т. зату́шаным зату́шанай
зату́шанаю		 зату́шаным зату́шанымі
М. зату́шаным зату́шанай зату́шаным зату́шаных

Кароткая форма: зату́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зату́шаны прям., перен. поту́шенный, зату́шенный, пога́шенный, зага́шенный; заду́тый; см. затушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́шенный зату́шаны, зага́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́шенный разг. зату́шаны, мног. пазату́шваны, зага́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)