зату́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зату́хлы зату́хлая зату́хлае зату́хлыя
Р. зату́хлага зату́хлай
зату́хлае		 зату́хлага зату́хлых
Д. зату́хламу зату́хлай зату́хламу зату́хлым
В. зату́хлы (неадуш.)
зату́хлага (адуш.)		 зату́хлую зату́хлае зату́хлыя (неадуш.)
зату́хлых (адуш.)
Т. зату́хлым зату́хлай
зату́хлаю		 зату́хлым зату́хлымі
М. зату́хлым зату́хлай зату́хлым зату́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зату́хлы, см. пату́хлы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які затух, патух. Дыхнула гарам — не свежым, з дымам ці калі з агнём, а халодным гарам ад затухлага вуголле і попелу. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поме́ркший

1. пацямне́лы; пага́слы; пату́хлы;

2. пацямне́лы; зага́слы, зату́хлы; см. поме́ркнуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)