затуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затуру́ |
зату́рым |
| 2-я ас. |
зату́рыш |
зату́рыце |
| 3-я ас. |
зату́рыць |
зату́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
затуры́ў |
затуры́лі |
| ж. |
затуры́ла |
| н. |
затуры́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
затуры́ |
затуры́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
затуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
затуры́ць сов., прост. загна́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затуры́ць, ‑туру, ‑турыш, ‑турыць; зак., каго-што.
Разм. Загнаць, увагнаць каго‑н. куды‑н. Затурыць кароў у хлеў. // Занесці, зацягнуць куды‑н. (звычайна пра што‑н. цяжкае, вялікае). Яшчэ ноччу затурыў [Езуп] усе бутэлькі ў возера і спусціў у ваду. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)