затрэ́сці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затрасу́ |
затрасё́м |
| 2-я ас. |
затрасе́ш |
затрасяце́ |
| 3-я ас. |
затрасе́ |
затрасу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
затро́с |
затрэ́слі |
| ж. |
затрэ́сла |
| н. |
затрэ́сла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
затрасі́ |
затрасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затро́сшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
затрэ́сці сов.
1. затрясти́; (о лихорадке — ещё) нача́ть бить (трепа́ть), залихора́дить;
даро́га была́ гла́дкая, по́тым ра́птам ~сла — безл. доро́га была́ гла́дкой, пото́м вдруг затрясло́;
хво́рага ~сла — больно́го залихора́дило;
2. (замучить тряской) затрясти́;
яго́ ~сла да паўсме́рці — его́ затрясло́ до полусме́рти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затрэ́сці 1 і затрасці́ 1, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; пр. затрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак., каго-што.
1. звычайна безас. Трасучы, стаміць, давесці да знямогі. Пасажыра затрэсла.
2. Трасучы, засыпаць, засмеціць чым‑н. Затрэсці двор саломай.
затрэ́сці 2 і затрасці́ 2, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; пр. затрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак.
Пачаць трэсці, трэсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затрасці́ 1,
гл. затрэсці 1.
затрасці́ 2,
гл. затрэсці 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затрясти́ сов. затрэ́сці, пача́ць трэ́сці, закалаці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залихора́дить сов., безл. (о больном лихорадкой) затрэ́сці, закалаці́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
покоро́бить сов.
1. (что-л. ровное) пакараба́ціць; пагну́ць;
2. перен. закалаці́ць (ад чаго), затрэ́сці (ад чаго), скалану́ць, страсяну́ць; (возмутить) абуры́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазноби́ть сов.
1. безл. пача́ць трэ́сці, пача́ць калаці́ць, затрэ́сці, закалаці́ць;
меня́ (его́) зазноби́ло мяне́ (яго́) пачало́ трэ́сці (калаці́ць);
2. (заморозить) обл. замаро́зіць, застудзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)