затру́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затру́хаю затру́хаем
2-я ас. затру́хаеш затру́хаеце
3-я ас. затру́хае затру́хаюць
Прошлы час
м. затру́хаў затру́халі
ж. затру́хала
н. затру́хала
Загадны лад
2-я ас. затру́хай затру́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час затру́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затру́хаць сов., разг. (побежать рысцой) затруси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць трухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затруси́тьII сов., прост. (побежать, пойти рысцой) затру́хаць, пабе́гчы трушко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)