затру́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затру́хаю |
затру́хаем |
| 2-я ас. |
затру́хаеш |
затру́хаеце |
| 3-я ас. |
затру́хае |
затру́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
затру́хаў |
затру́халі |
| ж. |
затру́хала |
| н. |
затру́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
затру́хай |
затру́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затру́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
затру́хаць сов., разг. (побежать рысцой) затруси́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць трухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затруси́тьII сов., прост. (побежать, пойти рысцой) затру́хаць, пабе́гчы трушко́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)