зато́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зато́кавы зато́кавая зато́кавае зато́кавыя
Р. зато́кавага зато́кавай
зато́кавае		 зато́кавага зато́кавых
Д. зато́каваму зато́кавай зато́каваму зато́кавым
В. зато́кавы (неадуш.)
зато́кавага (адуш.)		 зато́кавую зато́кавае зато́кавыя (неадуш.)
зато́кавых (адуш.)
Т. зато́кавым зато́кавай
зато́каваю		 зато́кавым зато́кавымі
М. зато́кавым зато́кавай зато́кавым зато́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́кавы зато́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́ка, -і, ДМ -то́цы, мн. -і, -то́к, ж.

1. Невялікі рачны заліў.

2. Месца стаянкі і рамонту рачных суднаў.

|| прым. зато́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́нный зато́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)