затачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Зрабіць вострым, завастрыць.

З. свярдзёлак.

|| незак. зато́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зато́чванне, -я, н. і зато́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

|| прым. зато́чны, -ая, -ае (спец.).

З. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затачу́ зато́чым
2-я ас. зато́чыш зато́чыце
3-я ас. зато́чыць зато́чаць
Прошлы час
м. затачы́ў затачы́лі
ж. затачы́ла
н. затачы́ла
Загадны лад
2-я ас. затачы́ затачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час затачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затачы́ць сов. (на станке, точиле и т.п.) заточи́ть;

з. зубі́ла — заточи́ть зуби́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Зрабіць вострым; завастрыць. Затачыць свярдзёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чванне гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чваць гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чка гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чны гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазато́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Затачыць усё, многае.

П. сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)